Prof. Lisette de Groot (Universiteit Wageningen) ziet het verouderingsproces als het niet meer feilloos werken van onderhouds- en herstelmechanismen in het menselijk lichaam, te beginnen op het niveau van cellen. Door ophoping van schade (onder meer aan DNA) gaan cellen minder goed functioneren of sterven af, leidend tot een toenemende kwetsbaarheid en functieverlies van organen en orgaansystemen. De Wageningse hoogleraar gaat in op de manieren voor ouderen om succesvol - dat wil zeggen: zonder te veel functieverlies - ouder te worden.
Bij veroudering gaat het echter om meer dan een proces op moleculair niveau. Externe en interne factoren beperken of vergroten de schade of remmen of bevorderen het herstelmechanisme. Van deze factoren - de genen, de omgeving, leefstijl, toeval en voeding - zijn alleen de genen en het toeval niet direct te beïnvloeden. Er zijn dus aangrijpingspunten voor de voeding, hoewel dit nog veel onderzoek vereist.
Osteoporose
In haar onderzoek zal Prof. De groot zich onder meer richten op botgezondheid. Vanaf het dertigste levensjaar neemt de botdichtheid al langzaam af. Door osteoporose, waarbij botweefsel fragieler wordt, breken jaarlijks zo’n 80.000 55-plussers een botdeel. Naast calcium en vitamine D is voor een goede conditie van het gestel vitamine B12 vereist. In een studie zal het team van Prof. De Groot het effect van extra hoeveelheden toegevoegd vitamine B12 op het voorkomen van fracturen onderzoeken. Aan het project nemen drieduizend ouderen gedurende twee jaar deel.
Ouderdomsanorexia
Ander onderzoek van Prof. De Groot richt zich op de eetlust die wordt gereguleerd door een scala aan maagdarmhormonen en vetcelhormonen. Bij ouderen treden hierin veranderingen op. Ouderen hebben bijvoorbeeld hogere gehaltes van een verzadigingshormoon, waardoor zij eerder een verzadigd gevoel ervaren. Door de veranderingen in de stofwisseling kan zogenaamde ouderdomsanorexia optreden.
Gewichtsverlies en tekorten aan bepaalde voedingsstoffen zijn het gevolg. Eén op de zes cliënten in de chronische zorg en zelfs één op de vier in de acute zorg blijken ondervoed. “Maar ook bij ouderen die nog niet afhankelijk zijn van zorg is gewichtsverlies een veeg teken”, aldus De Groot. Uit een omvangrijke Europese studie blijkt dat gewichtsverlies van meer dan twee kilogram over een periode van vijf jaar, de kans op sterfte verdubbelt in de daarop volgende tien jaar. Dit gebeurt ongeacht het optreden van ziekte.
In haar onderzoek zal Lisette de Groot met collega Kees de Graaf de regulatie van de stofwisseling voor de eetlust nader onderzoeken. Daarbij wordt ook gekeken naar manieren om in het voedingspatroon in te grijpen. Zowel jongeren als ouderen worden in dit onderzoek betrokken.
Bron
Universiteit Wageningen, http://www.wur.nl/