Spontaan bewegen en voedselinname worden door eenzelfde deel van de hersenen gecontroleerd, namelijk door de hypothalamus. Wanneer wij hongerig zijn, dan gaan wij meer spontaan bewegen wat ertoe leidt dat we voeding gaan zoeken. Het onderzoek van EMBL toont aan dat er een moleculaire link zou bestaan tussen het spontaan bewegen en de voedselinname. De molecule die hiervoor zou instaan is Bsx.
Uit het onderzoek blijkt dat muizen die een tekort hebben aan de molecule Bsx minder spontaan bewegen, honger signalen op een andere manier gewaarworden en een lagere concentratie aan voedingshormonen hebben in hun hersenen.
De Bsx molecule reguleert de expressie van twee hormonen van de hypothalamus, namelijk NPY en AgRP, die beide de inname van voeding bevorderen. Zonder deze molecule worden dus minder hormonen aangemaakt. Dit resulteert erin dat de muizen, zelfs als ze uitgehongerd zijn, zelden op zoek gaan naar eten. De Bsx molecule zorgt ervoor dat de hersencellen reageren op bepaalde hongersignalen. Zonder deze molecule voelen de muizen niet dat ze hongerig zijn.
Het verschil in Bsx activiteit tussen verschillende individuen zou kunnen verklaren waarom bepaalde mensen sneller aankomen dan anderen. Bsx zou dus aan de basis kunnen liggen van nieuwe geneesmiddelen in de strijd tegen obesitas.
Bron: website EMBL