Kunststofproducenten (USA) zien een groeiende markt in de ondersteuning voor het composteren van tuin en voedselafval.

In de stad Houston (USA) werd vroeger tuinafval zoals maaisel en bladeren verzameld in polyethyleen zakken. De inhoud werd dan gecomposteerd maar dit was een tijdrovende activiteit voor het stadspersoneel doordat eerst de kunststofzakken van het werkelijk tuinafval dienden gescheiden te worden. Sinds 2010 worden voor deze activiteit doorzichtige composteerbare plastic zakken gebruikt waarbij de zakken met inhoud gecomposteerd worden. Daardoor worden enkele miljoenen dollar per jaar bespaard en wordt een kleine bijdrage geleverd voor het oplossen van de kunststofafvalberg. Deze case uit de USA wordt hieronder verder toegelicht.

Slechts een handvol polymeren zijn in een paar maanden biologisch afbreekbaar. Om duidelijk te omschrijven wat bedoeld wordt met ‘composteerbaar’ gebruikt de kunststofindustrie in de USA specificaties uitgegeven door ASTM (American Society for Testing and Materials) International. Deze werden vastgelegd in ASTM D6400 waarbij vier belangrijke criteria onderscheiden worden :

  • afwezigheid van zware metalen
  • na 84 dagen onder industriële composteringscondities mag slechts nog 2 % van het materiaal achterblijven op een zeef van 2 mm
  • na 180 dagen moet 90 % van de kunststof omgezet zijn tot CO2
  • de compost moet vergelijkbaar zijn met normale compost en de groei van planten niet schaden

Ook in Europa werden gelijkaardige criteria uitgewerkt in de EN 13432.

De hoge kosten van biologisch afbreekbaar kunststof ten opzichte van conventioneel materiaal (2 tot 4 maal hoger) is echter nog steeds een belemmering voor het doorbreken op de markt van dergelijk materiaal. Voorstanders beweren echter dat er een erg grote toegevoegde waarde ontstaat door het inzamelen van tuinafval en voedsel in composteerbare kunststofzakken. Op deze manier wordt een bijdrage geleverd aan de reductie van het afval dat op de stortplaats terecht komt of dient verbrand te worden.

In de Verenigde Staten is het aantal gemeenten dat werkt aan programma’s voor de compostering van voedselafval bijna verdubbeld in de laatste jaren. Er zijn nu reeds 2.3 miljoen Amerikaanse huishoudens die daarbij betrokken zijn. Omdat organisch afval zo een groot deel van de afvalberg uitmaakt wordt hier meer en meer als doel gesteld om dit afval dat naar de stortplaats gaat te reduceren met 50 %. Zowat elke stad in de Verenigde Staten heeft tenminste een piloot- of een onderzoeksprogramma lopen betreffende het verwerken van organisch afval.

Een belangrijke drijfveer daarbij is ongetwijfeld de stijgende stortkosten in de USA. Er bestaat immers een sterke financiële stimulans om afval niet naar de stortplaats te brengen maar om te composteren. Een andere belangrijke stimulans is de cultuur waarbij milieubewuste steden steeds meer het composteren van voedselafval stimuleren. De VS lopen echter nog steeds ver achterop in vergelijking met andere landen. Canada met een veel kleinere populatie heeft een vergelijkbaar aantal huishoudens die deelnemen aan dergelijke programma’s. De grote voortrekker op dit gebied blijft echter Europa en er bestaat ongetwijfeld een erg groot marktpotentieel mocht de USA in staat zijn om de Europese composteringsgewoonten over te nemen. Dit betekent dat het volume van tuin en voedsel afval dat gecomposteerd wordt in de USA 10 maal groter kan worden dan nu het geval is.

Voor meer informatie kan u steeds terecht bij Pack4Food (www.Pack4Food.be) of bij ondergetekende technologieadviseur. (luc.vandewalle@UGent.be)

Bronnen

Old Plastics Fresh Dirt , Alexander H. Tullo, C & En Northeast News Bureau March 2012